Joe Satriani__

[YÖNETİM]

İtalyan bir aileden gelen Joe Satriani genç yaşta çalmaya başladığı gitar'a yeni bir üslup getirmiştir. Rock müziğin alışılagelmiş kalıplarını zorlayan tekniği ile yayınladığı albümlerde ayrıca solo gitarist olarak da ön plandadır.

Tony Iommi, Jimmy Page, Jeff Beck gibi rock gitaristlerini dinleyen Satriani'nin en çok etkilendiği sanatçı Jimi Hendrix oldu.18 Eylül 1970 tarihinde, bir Amerikan futbolu antrenmanı sonrasında, aldığı Jimi Hendrix'in ölüm haberinden etkilenen Satriani takımın koçu ile o gün konuşarak futbolu bırakmış ve tüm enerjisini gitar çalmaya yoğunlaştırmıştır.1970'li yılların başında önemli caz ustaları Billy Bauer ve Lennie Tristano ile çalışan, dersler alan Satriani ardından 10 yıl süren bir öğretmenlik macerasına başladı.1980 ve 90'lı yıllarda birçok önemli gitariste hocalık yapmış olan Satriani'nin en önemli öğrencileri arasında Steve Vai ve Metallica'dan Kirk Hammett sayılabilir. 1970'lerin ortasında, Joe "The Squares" adlı bir yerel grupta çalmaktadır. Grupta davulları daha sonra yıllarca Joe için baget sallayacak olan Jeff Campitelli ve basları ise Andy Milton çalmaktadır. Ancak "The Squares" Satriani' yi hem tam olarak tatmin etmemekte, hem de biraz hayal kırıklığına uğratmaktadır. Eserlerini yayımlamak isteyen bir sanatçı için hiçbir şey yayımlayan, onun yerine büyük bir firmayla anlaşma yapmak için bekleyen bir grup çok da uzun soluklu bir süreç olmaz.Geleceği için çok da umut beslemediği The Squares'in üç haftalık bir yeni yıl arası verdiği 1983 yılında, kendi adını taşıyan ilk eserini, "Joe Satriani" kısa albümünü (E.P.) kaydeder. Bu kayıtlar, kendi icra ettiği enstrumantal kompozisyonlardan oluşmaktadır. Farklı efekt denemeleri de yapmıştır. Örneğin gitarın kalın tellerinin akordunu azaltıp bas sesler elde ederken, alyan anahtarları ile gitarın manyetiklerine vurarak meydana getirdiği davul benzeri seslerden yararlanır. Kendi yayımcılık şirketini (Strange Beautiful Music) ve kendi küçük plak şirketini de (Rubina) tam bu arada kurar. Bayan Rubina daha sonra Joe' nun müstakbel eşi olacaktır.

Joe, kısa albümün ardından kayıtlara devam eder ve dört şarkı daha kaydeder.1985 yılında kayıtları biten albüm, 15 haftadan sonra, 1986 yılında "Not Of This Earth" adıyla, ilk solo albümü olarak, Relativity Plakçılık şirketinden piyasaya çıkar. Albüm gitar ortamlarında çok dikkat çeker. Guitar World, Guitar Player gibi dergilerden övgü üstüne övgü alır."Not of This Earth" plağının çıkışından sonra Joe çeşitli ev kayıtları yapmaya devam eder. Sonrasında ise diğer eserler için Cuniberti' nin Hyde Street Stüdyoları geçer.1987 yılında, onun adını gitar ve müzik dünyasına perçinleyecek klasiği olan "Surfing with the Alien" yine Relativity Plakçılıktan yayımlanır.1988 yılı içinde, kendisinin ikinci kısa albümü olan "Dreaming#11"i çıkarır.Kayıt kısa sürede altın plak alır. Albüm aynı zamanda Joe' ya ikinci Grammy adaylığına da ulaştırır.1989 yılında "Flying in a Blue Dream" isimli albümünü yayınlar.Albüm kısa süre içinde, beklendiği üzere, büyük başarı kazanır ve 750.000 kopyanın üzerinde satar.

1990 lara gelindiğinde ise daha önceki albümlerin kadrosundaki müzisyenler ile stüdyoya girdiğinde rock çalmak amacında bile olsa soundun daha farklı mecralara aktığını gören Joe, istediği değişikleri gerçekleştirmek için iki önemli değişikliğe gider; İlki yapımcısını değiştirmektir. Diğer albümlerin demirbaşı Cuniberti bu kez yardımcı yapımcı koltuğundadır. Bu görevdeki başrol ise efsanevi yapımcı olarak bilinen Andy Johns’ undur.Temmuz 1992'de piyasaya çıkan "The Extremist", diğer albümleri gibi kısa sürede altın plağa ulaşır.Kısa sürede Billboard listelerinde 24. sıraya yerleşen albüm, Joe' ya bir Grammy adaylığı daha yaşatır.

1993 yılı başında ilk toplama albüm olan "Beautiful Guitar" çıkar. Joe' nun 1986-1993 yılları arasından seçilen 16 şarkının yer aldığı tipik bir toplama (best of) albümdür.Özel bir albüm çıkarmak için hazırlıklarını yapan Joe, ekim ayında "Time Machine" adlı albümünü dinleyiclerin beğenisine sunar. Çift CD olarak piyasaya sürülen albümün ilk CDsi Joe' nun albüm dışı kalmış eski kayıtlarını, bazı amerika dışı basımlarda ek şarkı olarak kullanılmış şarkıları, ilk kısa albümündeki bazı şarkıları ve birkaç tane de yeni kaydı içermektedir.11 Ekim 1995 tarihinde ise Joe Satriani' nin en deneysel ürünü olan ve kendi adını taşıyan 7. albümü raflarda yerini almıştır.

1996 yılından itibaren G3 adı ile başladığı tur organizasyonu ile birlikte rock müzik dünyasından önemli gitaristleri bir araya getiren bir konserler serisine başlamıştır. Bu konserlerde kendisine, Steve Vai ,Yngwie Malmsteen ve John Petrucci gibi önemli müzisyenler eşlik etmiştir. G3 turnelerinin devamı esnasında, daha modern ve bol efektlerle süslü "Crystal Planet" (1998) ve Engines of Creation (2000) raflarda yerini alır.

2000 yılından sonra sound olarak çok daha farklı ve çeşitli öğelerle kendisini yenileyen Satriani, 2002'de "Strange Beautiful Music" albümünü, 2004'te "Is There Love in Space?" albümünü, 2006'da ise "Super Colossal" albümünü yayımlar. Bu seneler içerisinde bir yandan değişik müzisyenler ile G3 turnesine devam ederken "Live in San Francisco" ve "The Electric Joe Satriani: An Anthology" gibi toplama ve konser kayıtlarından oluşan albümleri de dinleyicileri le paylaşır.

14 Temmuz 2007 tarihinde İstanbul Arena'da konser veren sanatçı, 25 senelik kariyeri boyunca ülkemizde vereceği ilk konser için Türkiye'ye gelmiştir.

Canlı performanslarında ve albüm kayıtlarında Ibanez firmasının kendi adına çıkardığı JS marka elektro gitar kullanmaktadır. Amfi seçiminde ise Peavey firmasının super colossal serisini tercih etmektedir. Sıkça kullandığı wah efekti için genelde Dunlop markasının Cry Baby modelini kullanmaktadır

[YÖNETİM]

Ünlü gitarist Joe Satriani, 1 Nisan 2008'de çıkan albümünde en uzun şarkısını Aşık Veysel'e ithaf etti.
Konser için geldiği Türkiye'de organizatörün Aşık Veysel'i tanımadığını söyleyen Satriani'ye 2 CD'sini armağan etmesiyle başlayan süreci kendi ağzından şöyle anlatıyor:
Türkiyenin en büyük saz sanatçısı (dört telli eski bir enstruman) Aşık Veysel iki parçada geniş bir şekilde anılıyor.
İlk olarak büyüleyici ve zevk veren hüneriyle Satriani`nin Türkiye turnesinin ilham kaynağı oldu.
Konuyla ilgili olarak Satriani
"Bizim Türkiye organizatörümüz benim daha önce
Veysel`in müziğini dinlemediğimi söylediğimde çok şaşırdı ve onun bana iki cdsini verdi.
Dinlediğim zaman çok etkilendim. Müzik içimde onu sanki tanıyormuşum hissi yarattı.
"Asik Veysel" adlı parçada, onu ilk defa dinlediğim zamanki halimi yansıtmaya çalıştım.
Müzikte yeni kapılar açabilen Satriani,
saz çalma isteği duydu ve doğal olarak farklı bir şekilde bunu gerçekleştirdi.
"Düşündüm ki, ya çok daha az gitara dokunur çok daha az telle değersem ne olur?
Sürpriz bir şekilde Veysel`in kayıtlarındaki o havayı yakalamama yol açtı.
Daha önce hiç denemediğim bir şekilde çalmaya başladım.
Gitar gerçekten farklı tınlıyordu."
Veysel'in ruhu "Andalusia," adlı parçada çok güzel ortaya çıktı. Satriani kendini ispanyol sahilinde çalan Veyselin yerine koyduğunu hayal ettiği özenli bir şölen çıktı ortaya. "Başlangıçta Veyselin tarzında değildim. Fakat İspanya`ya son ziyaretimde oranın güzelliklerinden çok etkilendim. Eve döndüğümde kendi kendime Ya Veysel bu güzellikleri görseydi nasıl çalardı diye düşündüm ve onun gibi yazmaya başladım" diyor.